Historia

Futsalowa drużyna Piasta Gliwice została powołana do życia w czerwcu 2016 roku. Klub w pierwszym sezonie w Futsal Ekstraklasie występował na licencji „Gliwickiego Towarzystwa Futsalu” (w poprzednim sezonie Nbit Gliwice, dlatego nie musiał zaczynać od najniższej klasy rozgrywkowej). Piast kontynuuje bogate tradycje popularnej, gliwickiej „halówki” o czym szerzej piszemy niżej.   Trzon zespołu, który w tym pierwszym sezonie występował w Futsal Ekstraklasie stanowili byli zawodnicy Nbit Gliwice i Gaf Gliwice. Kadrę uzupełnili gracze z Gwiazdy Ruda Śląska i AZS UŚ Katowice.

Swój premierowy sezon w Ekstraklasie  – Piast rozpoczął od wyjazdowej porażki 1:3 z AZS UG Gdańsk. Pierwszą historyczną bramkę zdobył Taras Tarasowycz.  Gliwiczanie  zakończyli rozgrywki  na szóstym miejscu, choć po rundzie zasadniczej plasowali się na trzeciej lokacie. W rundzie finałowej udało się jednak zdobyć tylko jeden punkt. W tym sezonie gliwiczanie  strzelili rywalom 81 goli, tracąc przy tym 69 bramek.

Przez kolejne sezony zespół zajmował 5 lub 6 lokatę. Największy sukces w historii klubu miał miejsce w sezonie 2020/21, kiedy to drużyna zajęła trzecie miejsce, sięgając tym samym po brązowy medal.  Dwukrotnie też drużyna zagrała w finale Pucharu Polski. Miało to miejsce w sezonach 2018/19 i 2020/21. Za pierwszy razem gliwiczanie musieli zunać wyższość Rekordu Bielsko Biała, a za drugim przegrali w finale po rzutach karnych z Red Dragons Pniewy.

Osiągnięcia

Sezon 2016/17

6. miejsce – 41 pkt. 11-8-8

Bramki: 81:69

Sezon 2017/18

5. miejsce – 42 pkt. 13-3-11

Bramki: 84:72

Sezon 2018/19

5. miejsce – 43 pkt. 14-1-12

Bramki: 88:71

Sezon 2019/20

7. miejsce – 27 pkt. 8-3-7

Bramki: 57:44

(sezon nie został dokończony)

Sezon 2020/21

3. miejsce – 74 pkt. 23-5-4

Bramki: 138:55

Sezon 2021/22

1. miejsce – 78 pkt. 26-0-4

Bramki: 155:68

Sezon 2022/23

3. miejsce – 58 pkt. 17-7-4

Bramki: 110:58

Faza play-off:

Ćwierćfinał: vs. Jagiellonia Białystok 0:2 (2:4, 1:5)

Półfinał: vs. Constract Lubawa 2:1 (2:1, 5:5 pd. k. 2:3, 3:2)

Mecz o 3. miejsce: vs. GI Malepszy Arth Soft Leszno 0:2 (1:5, 3:5 pd.)

Kadra w sezonie 2023/24 

Górny rząd • Miguel Pegacha • Breno Bertoline • Alan Gitahy • Patrik Zaťovič • Kamil Roll • Vinicius Lazzaretti • Luis Bortoletto • Edgar Varela

Środkowy rząd • Bruno Graça • Alex Gonzalez • Jakub Janiszewski • Michał Widuch • Kyrylo Tsypun • Ziemowit Król • Rafael Cadini • Piotr Matras

Dolny Rząd • Laura Łośko • Dominika Golba • Krzysztof Sanocki • Sergio Neves • Orlando Duarte • Łukasz Groszak • Bartosz Garsztecki • Maciej Piecha

Kadra w sezonie 2022/23 

Górny rząd od lewej: Vinicius Teixeira, Matej Fidersek, Dominik Śmiałkowski, Bartłomiej Piórkowski, Maciej Mazur, Mateusz Mrowiec, Breno Bertoline.

Środkowy rząd od lewej: Rafael Nunes Cadini, Bruno Graca, Vinicius Lazzaretti, Michał Widuch, Kyrylo Tsypun, Jakub Janiszewski, Marek Bugański, Sergio Parra Bonilla, Miguel Pegacha.

Dolny rząd od lewej: Miłosz Karski, Rafał Franz, Sergio Neves, Orlando Duarte, Łukasz Groszak, Bartosz Garsztecki

Kadra w sezonie 2021/22

Górny rząd od lewej: Andrey Baklanov, Alexander de Lima Soares „Sandrinho”, Jakub Janiszewski, Łukasz Groszak, Michał Widuch, Hiram Celso Filho, Dominik Wilk, Mateusz Mrowiec.

Środkowy rząd od lewej: Dominik Śmiałkowski, Miłosz Karski, Kamil Luboński, Sergio Neves, Orlando Duarte, Rafał Franz, Bartosz Garsztecki, Maciej Mazur.

Dolny rząd od lewej: Rafael Nunes Cadini, Sebastian Szadurski, Tomasz Czech, Marek Bugański, Miguel Pegacha, Rui Pinto „Lele”, Rodrigo Dasaiev

Kadra w sezonie 2020/21 

I trener: Orlando Duarte
II trener: Paweł Machura
Kierownik drużyny: Aleksandra Korzec
Fizjoterapeuta: Dariusz Krawiec

Bramkarze
Michał Widuch, Łukasz Groszak, Łukasz Bogdziewicz

Zawodnicy z pola
Rodrigo Dasaiev, Mateusz Mrowiec, Rafał Franz, Ixemad Jose Gonzales Cabrera, Sebastian Szadurski, Tomasz Czech, Gustavo Henrique Steinwandter, Dominik Solecki, Dominik Wilk, Marek Bugański, Alexsander de Lima Soares „Sandrinho”, Michał Rabiej, Allyson Mendes Amanttes, Mateusz Szyszko, Dominik Śmiałkowski

Kadra w sezonie 2019/20

Trenerzy: Rafał Barszcz, Jacek Podgórski, Orlando Duarte

Bramkarze:
Michał Widuch, Łukasz Groszak, Rafał Wojcik, Paweł Grzywa,

Zawodnicy z pola
Dominik Solecki, Sebastian Szadurski, Victor Tavares, Michał Cygnarowski, Michał Grecz, Germán Romero, Douglas, Rafał Franz, Marek Bugański, Marcin Grzywa, Mateusz Mrowiec, Paweł Barański, Karol Czyszek, Dominik Śmiałkowski, Wojciech Wółongiewicz, Marek Chojnacki, Rafał Adamczyk, Patryk Mitkowski, Łukasz Woźniak, Artur Barszcz

Kadra w sezonie 2018/19

Trener: Klaudiusz Hirsch

Bramkarze:
Maciej Steindor, Michał Widuch, Maciej Rozmus, Kamil Dworzecki

Zawodnicy z pola:
Marek Bugański, Michał Lebiedziński, Sergio Parra, Rafał Franz, Sebastian Szadurski, Douglas Ferreira, Michał Grecz, Jose Pepo Gutierrez, Marcin Grzywa, Przemysław Dewucki, Mateusz Omylak, Michał Widuch, Dominik Śmiałkowski, Mateusz Galwas, Paweł Martyn, Dmitro Pidczenko

Kadra w sezonie 2017/18

Trener: Klaudiusz Hirsch

Bramkarze:
Michał Dendzik, Aleksander Waszka, Michał Widuch

Zawodnicy z pola:
Lucas Bonifacio, Przemysław Dewucki, Sebastian Szadurski. Gustavo Machado, Michał Grecz, Adam Jonczyk, Marek Bugański, Krzysztof Piskorz,, Marcin Czech, Michał Widuch, Iván López del Pino, Ariel Mnochy, Marcin Grzywa, Zbigniew Mirga, Dawid Mucha, Michał Dubiel, Mateusz Szechyński

Kadra w sezonie 2016/17

I trener: Sebastian Wiewióra (do 16.03.2017)
II trener: Jacek Podgórski (od 17.03.2017 I trener)
Kierownik drużyny: Grzegorz Jenczmionka
Z-ca kier. drużyny: Adam Tarczyński
Fizjoterapeuta: Adrian Pudołek

Bramkarze:
Łukasz Groszak, Daniel Hajduk, Michał Widuch.

Zawodnicy z pola:
Paweł Barański, Tomasz Czech. Przemysław Dewucki,  Michał Grecz, Marcin Grzywa, Mateusz Krzymiński, Zbigniew Mirga, Maciej Mizgajski, Amadeusz Pasierb, Maksym Pautiak, Krzysztof Piskorz, Robert Satora, Sebastian Szadurski, Tomasz Szczurek, Taras Tarasovich,  Bartosz Siadul.

Kadra Piasta w sezonie 2017/18

I trener: Klaudiusz Hirsch

Bramkarze:
Michał Widuch, Aleksander Waszka, Michał Dendzik, Paweł Grzywa.

Rozgrywający:
Przemysław Dewucki, Lucas Bonifacio, Sebastian Szadurski, Gustavo Machado, Michał Grecz, Adam Jonczyk, Marek Bugański, Krzysztof Piskorz, Marcin Czech, Iván López del Pino, Ariel Mnochy, Marcin Grzywa, Zbigniew Mirga, Michał Dubiel, Marek Chojnacki.

Z dniem 1 czerwca 2017 roku drużynę przejął Klaudiusz Hirsch. Były selekcjoner reprezentacji Polski oraz dwukrotny trener mistrzów Polski dokonał sporych zmian w składzie. Odeszli: Paweł Barański, Tomasz Czech, Michał Grecz, Marcin Grzywa, Zbigniew Mirga, Krzysztof Piskorz, Sebastian Szadurski. W ich miejsce przyszli nowi zawodnicy, w tym dwóch Brazylijczyków: Lucas Bonifacio i Gustavo Machado. W przekroju całego sezonu zaprezentowali solidny futsal, ale serc gliwickiej publiczności nie podbili. Nie przekonali też trenera Hirscha do siebie. Władze klubu nie zdecydowały się w tej sytuacji przedłużyć z nimi kontraktów.

W przerwie między rundami do zespołu dołączyło jeszcze trzech nowych graczy: Iván López del Pino, Marcin Czech i Adam Jonczyk. Wypożyczeni natomiast do innych klubów zostali Michał Dubiel i Marek Chojnacki. Z drużyną rozstał się też Szymon Wesołowski, który pełnił funkcję II trenera. Piast w tym sezonie miał bardzo dobre momenty, ale też notował wpadki. Ostatecznie gliwiczanie zakończyli rundę zasadniczą na 5. miejscu i tę lokatę utrzymali w rundzie finałowej. W 27 meczach strzelili przeciwnikom 84 bramki, tracąc przy tym 72.

NBIT GLIWICE

Historia powstania drużyny Nbit Gliwice sięga roku 2008, kiedy to Jarosław Jenczmionka z grupą przyjaciół postanowili spróbować swoich sił i umiejętności w V lidze futsalu w Gliwickim Towarzystwie Sympatyków Piłki Nożnej Pięcioosobowej „Piątka”, gdzie założycielem i głównym prowadzącym ligi jest legenda futsalu – Jerzy Wojewódzki.

W kolejnych latach drużyna Nbit-u Gliwice awansowała do trzeciej, drugiej i w końcu w roku 2012 zameldowała się w pierwszej gliwickiej lidze. Podczas tych pięciu lat grania w lidze środowiskowej przewinęło się wiele osób, aczkolwiek do dziś kilku założycieli tej amatorskiej drużyny sprawuje funkcje w Nbit Gliwice. (Adam Tarczyński i Grzegorz Jenczmionka). Z zawodników do dziś w pierwszym zespole grają: Łukasz Bogdziewicz, Marek Chojnacki, Tomasz Czech, Łukasz Jagiełło, Michał Kuźnik, Kamil Musiał, Mateusz Pawlak,

W roku 2013 zrodził się pomysł, aby wystartować w II lidze ogólnopolskiej, jednak z powodu problemów z utworzeniem tej ligi, prezes wspólnie z zarządem i sztabem szkoleniowym podjęli decyzję o wystartowaniu w I lidze ogólnopolskiej w grupie południowej. Jak się okazało było dobre posunięcie. Zespół w tym premierowym na szczeblu krajowym sezonie zajął trzecie miejsce. Władze klubu, trenerzy, zawodnicy nabrali doświadczenia, które zaprocentowało w kolejnym sezonie. Po dość głębokiej korekcie w kadrze drużyna bezdyskusyjnie wygrała grupę południową w I lidze odnosząc w całym sezonie tylko jedną porażkę.

20 września 2015 roku Nbit Gliwice rozegrał pierwszy w swojej historii mecz w Futsal Ekstraklasie zakończony wygraną 5:3 nad Gwiazdą Ruda Śląska.

W swoim premierowym sezonie w Futsal Ekstraklasie zespół zakończył rozgrywki na 6. lokacie. W sezonie zasadniczym pomarańczowo-srebrni nie dali się ani razu pokonać mistrzowi Polski – Gatta Zduńska Wola. Wysoko wygrali u siebie także z wicemistrzem Polski – Pogonią Szczecin. Wyższość zespołu prowadzonego przez Sebastian Wiewiórę musiał uznać inna czołowa drużyna – Red Devils Chojnice.

Prezesem Nbit Gliwice od początku był Jarosław Jenczmionka, który także pełni tę funkcję w Piaście Gliwice.

Z Nbitu do Piasta przeszli:  Łukasz Groszak, Daniel Hajduk, Tomasz Czech, Przemysław Dewucki, Zbigniew Mirga, Robert Satora, Sebastian Szadurski i Taras Tarasovich.

Nbit Gliwice – Sezon 2014/15

Górny rząd od lewej: Szymon Maksym (I trener), Michał Lebiedzieński, Dawid Kaczmarek, Denis Rogon, Damian Rogon. Michał Włodarek Środkowy rząd od lewej: Grzegorz Jenczmionka ( kierownik drużyny), Łukasz Bogdziewicz, Marek Chojnacki,Marcin Minkus, Kamil Musiał, Michał Cygnarowski, Łukasz Groszak Dolny rząd od lewej: Sebastian Wiewióra (II trener), Tomasz Starowicz, Łukasz Jagiełło, Tomasz Czech, Zbigniew Mirga, Marcin Gogolok (sztab pomocniczy) Na zdjęciu brak: Daniel Hajduk (bramkarz), Michał Kuźnik, Tomasz Morawski, Mateusz Pawlak, Robert Satora, Adam Tarczyński (kierownik drużyny).

Nbit Gliwice – Sezon 2013/2014

Górny rząd od lewej: Wojciech Stasiło (rzecznik prasowy), Sebastian Wiewióra (II trener), Łukasz Bogdziewicz (bramkarz), Kamil Myśliwiec, Kamil Musiał, Łukasz Jagiełło, Marek Chojnacki, Tomasz Morawski, Adrian Łągiewka, Michał Kuźnik, Emanuel Kiełpin (bramkarz), Adam Tarczyński (kierownik drużyny), Szymon Maksym (I trener) Dolny rząd od lewej: Miłosz Szatka, Arribas Rodriguez Giullermo Elliot, Daniel Hajduk – bramkarz, Mateusz Pawlak, Daniel Szadurski – bramkarz, Adrian Struzik, Dawid Pawlik, Kamil Krajewski, Tomasz Stasiak. Na zdjęciu brak: Michał Łutowicz i Dmytro Pidchenko.

HISTORIA FUTSALU W GLIWICACH

Światowej sławy znawca futsalu, trener reprezentacji Portugali Orlando Duarte, podczas jednego z seminariów szkoleniowych zapytał mimochodem, ilu zawodników gra w Gliwicach? Po otrzymaniu odpowiedzi, że około 2000, Duarte jeszcze trzykrotnie pytał tłumacza, czy się nie przesłyszał. Potem portugalski szkoleniowiec serdecznie wyściskał prezesa Gliwickiego Towarzystwa Sympatyków Piłki Nożnej Pięcioosobowej „PIĄTKA” – Jerzego Wojewódzkiego. Odtąd jesteśmy uważani za europejską stolicę minifutbolu, aczkolwiek jak twierdzi prezes Wojewódzki – nie wiadomo, jak jest w Ameryce Południowej, bo może okazać się, iż jesteśmy światowym liderem w tej stosunkowo młodej dyscyplinie sportu.

A zaczęło się…

Na początku 1983 roku przy kawiarnianym stoliku siedziało trzech sympatyków sportu: Piotr Werner – sędzia piłkarski, Maciej Chudzikiewicz – trener szpadzistów i Jurek Wojewódzki – po prostu pasjonat. To właśnie oni wpadli na pomysł, aby pod szyldem Klubu Sympatyków Piłkarstwa Gliwickiego zorganizować pierwszy oficjalny turniej minipiłki nożnej, wówczas pod nazwą „szóstki”. Skromnie liczyli na uczestnictwo kilkunastu drużyn. Po kilku dniach do udziału w rozgrywkach zgłoszono aż 132 zespoły! Zaskoczeni ilością amatorów rozgrywek musieli przeprowadzić eliminacje. Grano wtedy w hali sportowej przy ulicy Okrzei, systemem po 2×7 min. Pierwszym zwycięzcą została drużyna „Derby Gliwice”. Zainteresowanie było tak duże, że koniecznym stało się przeprowadzenie eliminacji. Obecnie „piątki” grają w I, II, III, IV, V lidze, lidze Oldbojów, Super Oldbojów, lidze Kobiet. Pasja, z jaką to robią nie tylko przyciąga nowych adeptów futsalu, ale również sławi i promuje nasze miasto. Dlatego Gliwice są największym w kraju i w Europie ośrodkiem piłki nożnej pięcioosobowej (mowa o miejskich rozgrywkach). W uznaniu zasług za wkład w propagowanie tej dyscypliny sportu, wielokrotnie przyznawano nam organizację Halowych Mistrzostw Polski, Mistrzostw Kraju na boiskach otwartych oraz finał Pucharu Polski. Ideą, jaka przyświecała tworzeniu ruchu „piątek”, było stworzenie rozgrywek, w których będą mogli grać dosłownie wszyscy, bez względu na wiek, płeć, umiejętności. Przede wszystkim chodziło o chęć wspólnej zabawy przy okazji gry w piłkę nożną.

Z kart historii

Niewątpliwie do jednego z najbardziej zasłużonych zespołów gliwickiego minifutbolu należy zespół „ZAWISZA” GLIWICE, który zdobywał pięć razy z rzędu tytuł Mistrza Polski na boiskach otwartych (1985-1989) i po raz szósty w 1999 roku. Zdobywcami tytułu Halowego Mistrza Polski były: 22 Findera – 1984, Dallas-Texas – 1994, P.A. NOVA – 1998, Elkom – 2000. Ponadto PA NOVA pięciokrotnie stawała na najwyższym podium Polskiej Ligi Halowej, trzy razy była wicemistrzem, a dwukrotnie plasowała się na trzeciej pozycji. Oprócz tych sukcesów gliwiczanie brali udział w wielu pomniejszych turniejach jak np. „Puchar Wojska Polskiego”, „Puchar Gubina”, „Puchar Chrzanowa” czy „Puchar Winobrania”, rozgrywany w Zielonej Górze – drugim po Gliwicach ośrodku minifutbolowym w Polsce. We wszystkich wymienionych turniejach gliwiczanie plasowali się na czołowych lokatach. Za największy sukces należy uznać występ naszych zawodników na Mistrzostwach Świata w Hong-Kongu w 1992 roku. Na dwunastu reprezentantów Polski, aż pięciu wywodziło się z Gliwic, a trener Roman Sowiński prowadził reprezentację Polski w ponad 60 spotkaniach międzynarodowych. To właśnie w naszej lidze swoje kariery zaczynali tacy zawodnicy jak: Tomasz Wałdoch, Andrzej Iwan, Robert Mitferandu, Kamil Kosowski, Leszek Rycek, Jacek Wiśnia Wiśniewski i wielu. 

Pora na młodzież

Aczkolwiek minifutbol nie posiada ograniczeń wiekowych, rasowych, ni płeć jemu niestraszna (z powodzeniem grają gimnazjalistki i licealistki, a furorę robią oldboje), to jednak największą rolę w nim odgrywa młodzież. To na nią najbardziej stawia Prezes – a młodzież nie zawodzi. W 2002 roku Radan Gliwice zdobył tytuł Młodzieżowego Mistrza Polski, druga była P.A. NOVA, a JANGO zajął miejsce piąte. RADAN zatriumfował ponownie w 2004 r. Te znaczące sukcesy naszej młodzieży potwierdzają słuszność obranej przez Jerzego Wojewódzkiego drogi. Z żelazną konsekwencją realizuje on obrane przez siebie cele, osiągając niebywałe sukcesy nie tylko sportowe, ale również wychowawcze. Przede wszystkim zapewnia młodzieży regularne i dobrze zorganizowane rozgrywki ligowe, pucharowe bądź też inne turnieje, które w dużym stopniu zastępują zanikające już pozalekcyjne zajęcia sportowe – popularne SKS-y. Zapobiega to w dużym stopniu występowaniu wśród młodych ludzi różnego typu dysfunkcji jak np. narkomania, alkoholizm, nikotynizm czy wstępowanie w krąg groźnych subkultur. Już dziś młodzież stanowi 70% grających w minifutbol i z każdym rokiem jest coraz lepiej.

Empatia i altruizm

Jest jeszcze jeden ważny aspekt funkcjonowania gliwickich „piątek”, aspekt społeczny. Otóż tworzą one niesamowite, przyjazne dla wszystkich środowisko. Zawodnicy minifutbolu rozegrali w Gliwicach wiele turniejów poświęconych celom charytatywnym. Grano między innymi dla dzieci z Domu Dziecka, bezdomnych, sprawnych inaczej, dla kolegi chorego na białaczkę i innych, którzy ulegli różnym wypadkom. Swoje turnieje rozgrywali nie tylko bezdomni, osoby uzależnione, ale też odbywały się turnieje integracyjnie, w których grały zakłady pracy, policjanci, strażacy, księża i inni. Dla nich wszystkich minipiłka stała swego rodzaju odskocznią od codziennych kłopotów, stresów. Widać to najlepiej na przykładzie Gliwickiego Towarzystwa Sympatyków Piłki Nożnej Pięcioosobowej „Piątka”, które przybliżyło szerokim rzeszom nowy, atrakcyjny dział kultury fizycznej. Gliwice są prawdziwym ewenementem na skalę Europy, a może i świata. W ciągu 30 lat istnienia przez boiska mini piłki nożnej przewinęły się tysiące graczy. Powszechną staje się sytuacja, że tato gra w oldbojach, syn w lidze, córka w „piąteczkach”, a wnuki kibicują na trybunach. „Piątki” na dobre zafascynowały nie tylko ludzi dojrzałych, ale przede wszystkim młodzież i dzieci, jako aktywnych uczestników gry, treningu, spotkania towarzyskiego, czy zawodów sportowych. Dlatego patrząc na mijające w Gliwicach 30 lat tej dyscypliny śmiało można twierdzić, że ma ona przed sobą świetlaną przyszłość.

Skip to content